LEKCJA 3_

Na kolor czerwony będę zapisywać wskazówki ode mnie (tego nie przepisujesz), natomiast wszystko, co będzie na czarno, przepisz do zeszytu.

Życzę miłej pracy!

• Usiądź wygodnie przy biurku, przygotuj podręcznik i zeszyt do języka polskiego.
• Zapisz w zeszycie datę i cele.
• Wykonuj po kolei polecenia.
• I czytamy,czytamy,czytamy, czytamy.

          WAŻNE!! W piątek (03.04.2020 r.) otrzymacie informację zwrotną dotyczącą przesłanych do mnie prac. Jeśli nie wysłałeś/wysłałaś wszystkiego- masz jeszcze czas. 

30.03. 2020 r.

Temat: Liryczny wpis do pamiętnika.
Cele lekcji: wskażę epitety, zdrobnienia, uosobienia, porównania i rymy.

I

Na ostatnich zajęciach poznaliśmy historię Juliusza Słowackiego    i Zofii Bobrówny oraz genezę utworu „W pamiętniku Zofii Bobrówny”.

II

Otwórzcie teraz podręcznik na stronie 162.

III

Przypominam wszystkim, że ze względu na znajomość biografii Juliusza Słowackiego osobę mówiącą (podmiot liryczny) można utożsamić z samym poetą.

Proszę spróbujcie samodzielnie odnaleźć fragmenty potwierdzające powyższe zdanie.

Teraz przepisujemy notatkę do zeszytu.

       Podmiot liryczny utożsamiamy z poetą, o czym świadczą słowa utworu, np.:

„Niechaj mnie Zośka o wiersze nie prosi” – dziewczynka poprosiła poetę o wpis do pamiętnika.

„Dzisiaj daleko pojechałem w gości” – poeta przebywa na emigracji.

IV 

Proszę przeczytać na głos pierwszą zwrotkę i zastanowić się nad jej treścią, następnie przepisujemy do zeszytu notatkę.

       ZWROTKA I: podmiot liryczny zwraca się do Zosi, przekazuje jej, żeby nie prosiła go o wiesze, gdyż najlepszymi poetami są elementy przyrody, które ujrzy w ojczyźnie.

Proszę przeczytać na głos drugą zwrotkę i zastanowić się nad jej treścią, następnie przepisujemy do zeszytu notatkę.

        ZWROTKA II: odnosi się do dzieciństwa poety, gdzie to właśnie natura ukształtowała go jako wrażliwego człowieka i poetę.

Proszę przeczytać na głos trzecią zwrotkę i zastanowić się nad jej treścią, następnie przepisujemy do zeszytu notatkę.

           ZWROTKA III: opowiada o nieszczęśliwym losie tułacza    i ogromnej miłości oraz tęsknocie za ojczyzną, wspomnieniach; poeta prosi Zosię o nadesłanie polskiego kwiatu.

V

Proszę przypomnieć sobie definicję środków stylistycznych:

- uosobienie (podręcznik – s. 343)

- zdrobnienie (podręcznik – s. 343)

- epitet (podręcznik – s. 342)

- rymy (podręcznik - s.342)

- porównanie (podręcznik- s. 342).

Następnie czytamy utwór jeszcze raz i próbujemy odnaleźć samodzielnie w tekście podane wyżej środki stylistyczne.

Oto one:

Przepisujemy je oczywiście do zeszytu.

UOSOBIENIA: „kwiatek powie wiersze”, „gwiazdka piosenkę zanuci” - są to zachowania typowo ludzkie.

ZDROBNIENIA: „kwiatek”, „gwiazdeczka”, „gwiazdka”.

EPITETY: „gwiazdy błękitne”, „kwiateczki czerwone”, „fale srebrne”.

RYMY: prosi-Zosi, wróci-zanuci,zleci- poeci.

PORÓWNANIE: „byłem ja niegdyś, jak Zośka, dzieciną”. 

VI

Znacie już genezę wiersza „W pamiętniku Zofii Bobrówny”, potraficie dokonać jego analizy wraz z określeniem środków stylistycznych. W związku z tym na następne zajęcia zaplanowałam dla Was pracę samodzielną. Jestem przekonana, że świetnie sobie poradzicie!

Praca domowa

            Przeczytaj poniższe środki poetyckie. Spróbuj podzielić je na cztery grupy, a następnie każdą z nich wpisz do oddzielnej kolumny. Nazwij zapisane środki poetyckie.

gwiazdy błękitne; gwiazdeczka; wróć mi więc z kraju taką – jakby z nieba; srebrne fale; gwiazdka piosenkę zanuci; czerwone-one; kwiatek powie wiersze Zosi; dzieciną; kwiateczki czerwone;  kwiateczki; los nieszczęśliwy; gości- światłości;

Na mój adres mailowy: zwirkoula@wp.pl - prześlijcie tylko pracę domową.